라틴어 문장 검색

spem metus expulerat, cum Menti vota senatus suscipit, et melior protinus illa venit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권158)
Postquam exempta fames epulis mensaeque remotae, amissos longo socios sermone requirunt, spemque metumque inter dubii, seu vivere credant, sive extrema pati nec iam exaudire vocatos.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 1권 16:7)
spem metus sequitur Nec miror ista sic ire;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 5 7:8)
spe metum tempera.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 2, letter 13 12:6)
non dant exitum repudia regum, spe metus falsa levas.
(세네카, 아가멤논 6:19)
.non ille regno servit aut regno imminens vanos honores sequitur aut fluxas opes, spei metusque liber, haud illum niger edaxque livor dente degeneri petit;
(세네카, 파이드라 7:3)
certe ego vel tua soror inter spem metumque suspensi credidimus eius taedium augendum si voluntati iacentis obstitissemus.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Agricolae suo salutem 2:5)
Vive, Midae gazis et Lydo ditior auro, Troica et Euphratae supra diademata felix, quem non ambigui fasces, non mobile vulgus, non leges, non castra ferent, qui pectore magno spemque metumque domas voto sublimior omni, exemptus fatis indignantemque refellens Fortunam;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Villa Surrentina Pollii Felicis48)
ubi constitere inter duas acies, tot circa mortalium animis spe metuque pendentibus, Gallus velut moles superne imminens proiecto laeva scuto in advenientis arma hostis vanum caesim cum ingenti sonitu ensem deiecit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 93:1)
tot populos inter spem metumque suspensos animi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 201:1)
famam bellum conficere, et parva momenta in spem metumque impellere animos;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 665:1)
haec mixta metu spes ultra quam vellent aut quam possent trahere eos tempus cogebat;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 191:1)
regi inter spem metumque legati a Pharsalo, qui ad dedendam urbem suam forte venerant, animos auxerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 124:1)
fluctuante rege inter spem metumque tantae rei conandae Cretensis Euander, quo ministro Delphis ad insidias Eumenis regis usus erat, postquam agmen peditum venientium sub signis vidit, ad regem accurrit et monere institit ne elatus felicitate summam rerum temere in non necessariam aleam daret;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 648:1)
spemque metumque inter dubii spes bonorum, metus malorum;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 2181)

SEARCH

MENU NAVIGATION